Eindelijk , na lang wachten en voorbereiding is het dan zover. Zondagmorgen 02:30 uur gaat de wekker in huize cremers, we waren allemaal voor de wekker wakker. Om 03:10 vertrekken we uit Roermond en om 03:40 uur arriveren we bij mijn zwager John die ons verder brengt naar de luchthaven Zaventem . We hebben ruim de tijd genomen aangezien op de luchthaven strengere regels gelden omtrent de veiligheid , ik kan je nu vertellen dat we totaal géén oponthoud hebben gehad, en we konden gelijk doorlopen zonder één extra controle. Alles liep gesmeerd en het vliegtuig vertrekt mooi op tijd (7:45 uur) naar Istanboel.

Onze vlucht was super ,we vliegen met Turkish airlines, en eerlijk is eerlijk, dit is de beste luchtvaartmaatschappij die we ooit hebben gehad, echt alles is top geregeld aan boord. Rond 12:00 uur Turkse tijd landen we op de belangrijkste Turkse luchthaven genaamd Atatürk in Istanboel, ook hier is net zoals in Zaventem niets meer te zien van de eerdere aanslag , het is er behoorlijk druk en niemand lijkt er nog bij stil te staan. Helaas hebben we hier wel wat vertraging , we vertrekken hier uiteindelijk omstreeks 15:15 uur terwijl de take off om 14:35 uur gepland was.

De vlucht over de woestijn is bijzonder om te zien , wat een grote zandbak , en wat een bijzonder gezicht vanuit de lucht, het werd bewolkter naarmate het groener werd, en bij het inzetten van de landing vlogen we door een dik pak wolken, het is namelijk regenseizoen in Ghana . Wij hopen dat de weergoden ons gunstig gezind zijn en ons toch meer zon gaan geven dan regen.

Accra Aiport , we landen in het donker om 18:30 uur Ghanese tijd, na een vlucht van 6 uur en 25 min. Gelijk toen we de trap van het vliegtuig af liepen voel je al klamme handen, je voelt letterlijk het vocht op je neerdalen. De controles in Ghana zijn soepel, Lieke kreeg zelfs al gelijk een huwelijksaanzoek van de betreffende douanier. Na deze controle liepen we snel naar de transportband met de koffers, we waren zeer benieuwd of alle koffer mee zijn gekomen. Gelukkig was dat het geval, alles was in goede staat meegekomen, ons avontuur kon beginnen!!

Buiten aangekomen was het zoeken geblazen naar de juiste persoon met het bordje “Travel Active”, overal staan er mensen die een centje proberen bij te verdienen door jou ergens naar toe te brengen of te helpen met het dragen van je bagage. Voor ons zou er ene William klaar staan om ons naar het Hotel te brengen, en gelukkig was dat ook zo. William, een aardige man van rond de 30 jaar had ons snel gezien, gelijk werden onze koffers overgenomen en naar een busje gebracht .Hier maakte we ook kennis met Dennis een kleine zeer vriendelijk jonge van 20 jaar, deze twee mannen rijden ons vanavond naar het “ Richmens Hotel” dat een behoorlijk eind rijden van Accra af ligt. Dit was een zeer indrukwekkende reis van een dik uur. Vanuit de lucht in het vliegtuig leken het nog luxe bungalows, maar ik kan je vertellen vanaf de grond heb ik nooit een grotere chaos en armoede gezien. En dit was ook nog in het donker. We reden over compleet voor Nederlandse begrippen onbegaanbare zandwegen met links en recht krotten en half afgebouwde huizen, de wegen met kuilen en gaten van wel een halve meter diep waren nat en glad met complete vijvers die dienst doen als kweekvijvers voor de muggen. Hier werd langs gezigzagd in het donker zonder straatverlichting. Overal liepen nog mensen midden op straat die van alles probeerde te verkopen, met enorme vrachten aan koopwaar op hun hoofd. Te veel om op te noemen, maar alleen al deze trip was een hele belevenis. We komen langzaam dichterbij aan ons hotel, aan de huize te zien komt langzaam het besef dat ons Hotel geen luxe oord is, en waarschijnlijk de naam geen eer aan doet. Eenmaal aangekomen in het hotel worden we naar onze kamer gebracht. Op onze kamer werd verteld dat Lieke bij een andere vrijwilligster op de kamer moest gaan liggen, natuurlijk lieten wij dit niet gebeuren en zijn gezellig samen in een redelijk groot 2 persoons bed gekropen. We hebben op de gang nog even kennis gemaakt met Merle, een meisje van 19 uit Tilburg die samen met ons het project in het weeshuis Nyamekye Orphanage gaat draaien. Zij was héél blij dat ze niet alleen was en samen met ons op hetzelfde project zit. Naast ons waren ook nog 2 meiden van 17 en 18 uit Lelystad, zij kwamen net terug van 2 weken verblijf in het noorden van Ghana.

Nu eerst lekker slapen, de volgende keer vertellen we jullie over de introductie dagen en onze elektrocutie onder de douche.