Op maandag 1 en dinsdag 2 augustus hebben wij onze introductie, onze wekker ging maandag om 6:00 uur af, we hebben allemaal redelijk goed geslapen. We zijn zeer benieuwd wat deze dag ons zal brengen, we zullen maar eens beginnen met een lekkere douche zolang het nog kan, want één ding is zeker, op ons project is géén douche, en al zeker geen warm water. Na het bestuderen van het elektrische apparaat wat bij de douche hangt draai ik de kraan open, er komen ongeveer 10 straaltjes van ongeveer 1 mm uit de douchekop die ook nog eens na 30 sec warm worden. Op het moment dat ik de douchekop wilden pakken uit de houder kreeg ik een mega optater, ik ben vroeger wel eens aan de stroom blijven hangen toen ik wilden uitproberen wat er gebeurd als je 2 kabeltjes in het stopcontact duwt, ik kan je vertellen dat dit precies hetzelfde voelde. Ik heb de douchekop van schrik uit mijn hand laten vallen met een begeleidende korte schreeuw van precies 3 letters. Hierop kreeg ik natuurlijk vanuit de naastgelegen kamer de vraag wat er aan de hand was, waarop ik antwoorden, welkom in Ghana, de boel staat hier onder stroom !!. Ik heb me voorzichtig afgedoucht, durfde eigenlijk niets meer aan te raken, maar toen ik de kraan wilde uitdraaien kreeg ik nog één optater. Anita had zoveel zin in een douche dat ze het toch aan durfde om in de douche te stappen, weliswaar met de nodige voorzorgmaatregelen zoals de rubber slippers aan en de kraan met de handdoek open en dicht draaien. Desondanks heeft ook zei 2 maal een shock mogen ondervinden, na dit alles had Lieke natuurlijk geen zin meer in een douche.

Om 7:00 uur stond het ontbijt klaar , een geklopt gebakken ei met diverse groente, zeg maar een soort boeren omelet. Hierbij werd zoet wit brood geserveerd, het was lekker en goed te eten . Wat drank betreft, konden we kiezen tussen Nescafé of thee. Na dit ontbijt hebben we nog even van kamer gewisseld, we hebben nu een kamer met 2 bedden koelkast en een badkamer waar géén stroom op de sproeier en kraan staat.

Om 8:00 uur maakte we kennis met Tina en haar dochter Francisca , het was een hartelijke kennismaking .Tina is een vriendelijk spontane “Big Black Mamma” zoals ze zichzelf noemt, en de lach van Francisca is één die je bij ons in Nederland niet vaak ziet. Van hen hebben we tot 11:00 uur uitleg gehad over allerhande zaken wat we zeker niet moeten doen en wel moeten doen, het was een lange zit, maar toch zeer vermakelijk en nuttig.

Na deze uitleg zijn we naar het strand gereden, op de weg hiernaartoe kregen we pas een goed beeld van het leven hier, alles wat we gisteren met donker hebben gezien, zagen we nu met daglicht . Het was en is echt overweldigend , niet uit te leggen wat je allemaal ziet. Werkelijk alles speelt zich af langs de kant van de weg. Je ziet mensen aan auto’s en motors werken, complete motorblokken werden langs de kant van de weg uit elkaar gehaald met niet meer dan een schroevendraaier en een hamer. Daarnaast staat een Big mamma in een grote ketel te roeren op een open vuur, en weer daarnaast worden bedden gemaakt met niet meer dan een handschaaf en handzaag. Er staan werkelijk honderden mensen iets te verkopen varieerden van pinda’s, mais, brood, hout ,zelfgemaakt betonblokken en waterzakjes. Hier tussen door zie je de kleine kinderen plassen op straat, en daartussen door lopen nog eens honderden mensen die iets willen kopen. Je moet hier echt geen water drinken uit de kraan, als je die al zou hebben, iedereen koopt hier water in zakjes, 1 zakje kost 1 cedi wat ongeveer €0,25 is. Zoals gezegd het is nagenoeg niet uit te leggen, wellicht krijg je een indruk als je de foto’s bekijkt, zo niet raad ik je aan om een vakantie naar Ghana te plannen.

Aangekomen op het strand werden we ontvangen door Bob Marley , tenminste precies zo’n figuur met dreadlocks , hij kwam zo relax naar ons toe lopen dat ik het gevoel had dat hij stil stond, alle bewegingen waren zo verschrikkelijk langzaam dat het mij de indruk gaf dat hij marihuana gebruikt had , echter dat was niet zo, het zit gewoon in de genen van die mensen . Je ziet trouwens niemand hier roken, ik heb ook nergens gezien dat er sigaretten verkocht werden .Wellicht is dit allemaal niet te betalen voor ze. Bij dit Beach House aan de zee hebben we lekker gegeten, het was Ret Ret . Dit is een gerecht gemaakt van gebakken banaan geserveerd met een soort macaroni in een roodachtige saus met groente, dit was echt super lekker. Als toetje kregen we nog meloen na, meloen, verse ananas en mango zullen we de komende weken nog veel eten, dit is iets wat veel gegeten word hier omdat het natuurlijk hier aan de boom groeit en daardoor ook goedkoop is .

Na het eten begon onze djembé workshop gevolgd door een dans cursus, het was één van de traditionele Afrikaanse dansen die we geleerd hebben. We hebben echt gelachen, zeker ook omdat hun zo moesten lachen van onze stijfheid in die blanke heupen. Na dit alles hebben we nog een wandeling langs het strand gemaakt, en de lokale vissersboten aanschouwd.

Rond een uur of 15:00 uur zijn we aan de terugreis begonnen, het was weer een autorit van een dik uur , ik moet zeggen het verveeld niet omdat er zoveel te zien is langs de kan .Onderweg hebben we nog een modern winkelcentrum aangedaan waar we nog wat boodschapjes hebben gedaan en nog hebben gepind.

Op de tweede introductie dag zijn we naar de markt in Accra gegaan, dit is de grootste van de regio. Ook dit was weer overweldigend en bijna niet uit te leggen. Wij waren rond 15:30 uur terug in ons hotel . Omdat het zo vroeg was hebben we besloten om eens door de buurt te lopen, werkelijk iedereen kijkt je na , en de kinderen roepen Obruni Obruni , ze lachen er dan ontzettend bij en vragen naar je naam. Het zijn ontzettend leuke taferelen die we dan ook zoveel mogelijk met toestemming van de mensen op de foto hebben gezet, ze vonden het trouwens ontzettend leuk en gingen zelfs poseren voor de foto .Ook wilden ze je even aanraken, ze vonden het maar raar zo’n witte huid .

Morgen vertrekken we naar het weeshuis, we zijn zeer benieuwd wat ons daar te wachten staat.

Als we daar internet hebben zullen we weer snel een verhaal online zetten.

Groetjes Kofi Leon , Adboa Anita en Esi Lieke , (dit zijn onze namen in Ghana) vb Kofi Anan, heet Anan is geboren op vrijdag ,en dan komt er Kofi voor)