Ons avontuur in Ghana

aankomst in het weeshuis

Vandaag begint onze dag met de wekker zoals gebruikelijk om 6:00, we moesten om 7:30 uur klaar staan. Echter Tina was er pas rond 8:30 uur ,blijft toch wennen deze mentaliteit. We hebben ons trouwens niet verveeld , we zijn nog even de straat ingelopen en hebben nog met de lokale bevolking geklets en gelachen totdat Tina kwam. Op de weg naar het weeshuis zien we zoals voor ons nu gebruikelijk, de vele kraampjes en chaos langs de weg. Echter nu reden we steeds meer het binnenland in waardoor het ook steeds groener werd , het landschap is heuvelachtig met ontzettend veel palmbomen , bananen , ananas en andere vruchtdragende bomen waar ik de naam niet meer van weet. Ook konden we duidelijk zien dat alles nog armer werd ,mensen wonen in lemen huisjes en echt alles gebeurd hier met te voet. Je ziet ook veel mensen en kinderen op de blote voeten rondlopen.

Na een dik uur rijden komen we aan bij het weeshuis, ons busje slaat een zeer smal doodlopend weggetje in en op het einde hiervan stopt hij , ons busje word meteen bestormt door de lachende en gillende kinderen van het weeshuis. Gelijk bij het uitstappen word je vastgepakt en geknuffeld door de kinderen die nagenoeg allemaal in de leeftijd van 0 tot 6 zijn, de ouderen zitten nog in de schoolbanken, echter hun aandacht is niet meer bij de les. Kinderen van 6 hebben op traditionele manier de baby’s op hun rug gebonden met van die grote fleurige doeken. Misschien ging het bij ons vroeger ook wel zo, iedereen kent wel van die verhalen dat de oudste de kleinste moest opvoeden, echter volgens mij waren de oudste bij ons in Nederland ouder dan 6 jaar. Prachtig om te zien hoe zorgzaam deze kinderen voor de baby’s zijn .Deze zelfredzaamheid is iets wat de kinderen in Nederland op die leeftijd zeker nog niet hebben.

Na dit zeer enthousiaste welkom van wel een half uur aanraken ,vragen beantwoorden van , how is your name . how old are you , where do you come from enz enz , werden we naar onze kamer geleid.

Het is een kamer met 3 oude houten bedden, en wat oude dunne matrasjes , het plafond is bekleed met vierkanten stukken triplex die vermoedelijk iets hebben verpakt in het verleden. Tegen de muur kruipen gekko’s. De badkamer is niet meer dan een hokje met een betonnen vloertje wat schuin afloopt naar de buitenmuur , door de kier in de muur kan het water naar buiten aflopen. Water moet je met een emmer halen waarna je met een grote mok kan wassen. Het toilet is ook niet meer dan een WC pot wat je zelf met bruin water uit de rivier moet doorspoelen, het is even wennen wassen met koud water uit een emmer , maar het gaat eigenlijk verrassend goed .

We hebben de dag doorgebracht met kennismaken , kinderen dragen , cassave pellen , lopende bouwwerken bekeken, inventariseren wat nog nodig is om één en ander nog af te maken, enz enz. We vielen vandaag werkelijk van de ene verbazing in de ander, zo doet bv iedereen zijn kleine boodschap daar waar hij op dat moment staat, ze pissen echt overal . Kleine kinderen die bij de grote boodschap het zelf maar moeten uitzoeken en zich onder de poep smeren , echt niemand kijkt ervan op. Zelf wil ik eerst de boel bekijken voordat ik iets ga doen of veranderen wat voor hun normaal is .

Buiten lopen ontzettend veel Hagedissen rond van grote tot kleintjes , ze rennen voor je voeten uit. De keuken van het weeshuis is een open huisje met een dak erop, de stenen vloer is ongeveer 4x4 meter met een stenen muurtje rondom van 1 meter hoog, in het midden zijn 2 vuurhaarden van klei gemaakt waarop grote ketels staan te pruttelen, het houtvuurtje word vakkundig gestookt op de juiste vlamhoogte door een werkster. Iets verder op zit een vrouw de was te doen met de hand, in een grote teil met water en een grote ronde bol zeep, die vakkundig in een snelle vloeiende beweging over de kleding word gesmeerd waarna het eindeloos met de hand word gekneed. Deze vrouw is echt de hele dag met de was bezig , die overigens overal word neergehangen en gelegd bv op het gras om te drogen.

Iedereen heeft wel eens een film gezien van inboorlingen in Afrika , nou dit is exact hetzelfde. De tijd heeft hier echt stil gestaan, er zijn maar een paar grote verschillen nl: mobiele telefoons en auto’s .

Het is al laat en ik ben doodop van de reis en de indrukken die we opgedaan hebben ,Net hoorde ik nog de kinderen van het weeshuis zingen ,het klonk ontzettend mooi. Volgens mij hebben ze God aanbeden, en dat gebeurd hier eenmaal met veel en luid gezang. Wij hadden allemaal niet de Puff om ernaartoe te gaan , we zullen het morgen wel zien.

Het internet is slecht, waarschijnlijk te slecht voor foto’s te uploaden. Ik zal het proberen maar ik beloof niets.

Tot de volgende keer .

Reacties

Reacties

thean

Geweldig wat een belevenissen
We leven helemaal mee

Hendrik-Jan Verweij

Erg bijzonder wat jullie meemaken. De liefde die jullie geven aan deze kinderen is onbetaalbaar, Anne en ik hebben daar erg veel bewondering voor. Vooral veel plezier met de kinderen en ik kijk uit naar het volgende verhaal

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active