Vandaag hebben we de planning om naar Swedru te gaan, we hebben een korte nacht gehad. Om 4:30 uur begon de plaatselijke moskee met het ochtend gebed ,dit gaat gewoon in 110 db op de luidspreker. Moslims, katholieken en de andere geloven leven in vrede naast elkaar, iedereen respecteert elkaars geloof. Het grote verschil met Nederland en wellicht ook de rest van Europa is dat iedereen wel praktiserend geloofd. Bij ons hebben de meeste mensen een geloof, maar komen nooit in een gebedshuis.

Het is mijn bedoeling vandaag in swedru metalen waslijnpalen op de kop te tikken, met de erbij hoorde waslijn , we hebben uitgeteld dat we ongeveer 150 m waslijn nodig hebben. Op dit moment hebben ze geen waslijn, ze leggen de kleren op de het gras en over de afrastering te drogen. En juist die afrastering maakt de kleren kapot aangezien de kinderen zelf de was afpakken, dit gebeurd niet altijd met beleid.

Vanmorgen zijn we dus met zijn allen in een Tro-Tro gestapt, we hebben wel een begeleider meegenomen die weet waar in Swedru deze spullen te koop zijn. Voor Anita en Lieke was dit de eerst ervaring in een Tro tro ,die ze 100% zeker weten niet meer vergeten. Lieke was zo bang dat ze begon te huilen ,gelukkig was ze op de terugweg al een beetje gewend aan de belachelijk rijstijl die ze er hier op nahouden , het verbaasd me ook niets dat hier zoveel doden vallen (voetgangers) in het verkeerd, als het donker is, is het voor ons ook verboden om langs de weg te lopen.

Aangekomen in swedru lossen we op in deze mierenhoop, wij zijn de enige witte mensen hier. Iedereen kijkt ons ook aan, ik ben blij dat Eric onze begeleider bij ons is. Zonder Eric zou ik me niet met mijn gezin in deze mensen massa begeven. Je ziet hier zwervers op blote voeten rondlopen die niet meer aanhebben dan een kapotte broek en een aan stukken gescheurd T-shirt. Zij hebben duidelijk géén geld voor eten laat staan voor een wasbeurt, ze zien er uit alsof ze uit de grond zijn gekropen, helemaal onder het stof. Je kan je hier in de stad wassen in een hokje waar je 1 emmer water krijgt voor 1 cedi , dit is minder dan € 0,25, wij zijn op deze plek naar het toilet geweest wat maar een 0,5 cedi koste PP. Wat duidelijk is dat de meeste mensen hier en in de dorpjes die we voorbijreden in complete armoede leven. Het blijft moeilijk om dit te aanschouwen, het zijn er zoveel dat het onmogelijk is om deze mensen te helpen. Ze zullen het echt zelf moeten doen. Na bijna een week ben er al achter gekomen, dat je ze niet kan helpen met dingen te geven. Deze mensen kun je alleen maar helpen door bepaalde zaken te structureren en te vereenvoudigen, of iets op te zetten waarmee ze zich kunnen voorzien in dagelijks onderhoud. Vb , in een hokje bij het weeshuis staan 2 wasmachines , ze zien er redelijk nieuw uit echter ze staan er voor oud vuil bij, het kan goed zijn dat er alleen maar een los contact ergens is, of misschien moeten de koolborstels vervangen worden. Dit is iets wat in Nederland heel veel mensen zelf kunnen. Hier is zo’n machine die wellicht door goedwillende vrijwilligers is gegeven afgeschreven. Doodzonde van de investering , dit geld had veel beter op een andere manier besteed kunnen worden. Hetzelfde geld voor de grondwater pomp , het is veel beter om een touwpomp te maken die ze simpel zelf kunnen maken als deze kapot is. Als de pomp die ze nu hebben niet meer te repareren is zal ik eens inventariseren of het mogelijk is om met een touwpomp grondwater op te pompen van 50 meter diep.

Zo nu terug naar Swedru, we hebben intussen wat flinke stukken zeep voor het weeshuis en onszelf gekocht, en een soort liga’s voor de kleine trek tussendoor, en voor Anita en Lieke als ze s ’morgens opstaan, zij kunnen namelijk niets doen als ze niet eerst gegeten hebben. Wat de zeep betreft zijn we erachter gekomen dat dat toch beter is, de twee in één shampoo die we vanuit Nederland mee hebben genomen laat zich niet zo makkelijk met koud water van je lichaam spoelen , gewone zeep is wat dat betreft echt veel beter, het maakt sneller en beter schoon met minder water. Onze wegwerp washandjes zijn echt compleet bruin als we ons lichaam hebben gewassen. Rond de middag zijn we ergens wat gaan eten . Het was lekker makkelijk kiezen, er was namelijk géén menu kaart ,je kon kiezen tussen rijst met kip of deegbollen waar je stukjes vanaf trekt met je handen en dan sopt in één of ander slijmerige soep waar stukjes vis in zwemmen. Dus de keuze was makkelijk voor ons, rijst met kip .Gelukkig hadden ze koude Coca Cola, deze glazen 300ml flessen kosten maar  2 cedi (€0,50).

Na deze lunch zijn we op zoek gegaan naar stalen waslijnpalen , via via kregen we een adresje van een metaalwerkplaatsje die deze palen zou maken . Op de weg hiernaartoe hebben we nog een paar wasmanden gekocht (32 cedi) omdat de wasmanden in het weeshuis kapot zijn. We hebben 2 sets palen gekocht , dus 4 palen met ieder 5 bevestigingspunten, ik moest hiervoor 100 cedi afrekenen. Samen met de 2 palen die al bij het weeshuis liggen kunnen we 15 lijnen spannen, als we de palen 10 meter uit elkaar zetten zouden we aan 150 m waslijn komen. We zullen zien of dit gaat werken, maandag starten we eraan. Nu was het zaak om al deze spullen naar de grote weg te dragen, ik weet zeker dat deze zwarte mensen dit straatbeeld nog niet eerder hebben gezien, ze keken ons echt na. Je kon zelfs horen dat ze over ons spraken en lachte. Het moet ook een raar gezicht zijn geweest, blanke mensen die met metalen palen in de nek en wasmanden op hun hoofd door één of ander achterbuurt van Swedru lopen . Nu was het de uitdaging om alles in een Tro Tro te krijgen , Anita zag het nog niet voor zich. Eric maakte zich niet zo druk, en eric had gelijk hoor. De palen werden gewoon van achterui tussen de voeten van de mensen door gestoken. We zijn met een overvolle Hyundai bus terug gereden. Bij aankomst bij het weeshuis was Charity heel blij , de kinderen deden zelfs voor ons zingen.

Wij zijn nu echt toe aan een kopje koffie .

Morgen is het Zondag , om 9:00 uur start de kerkdienst (je weet wel zo’n kerkdienst “en de zotste stond ervoor”) en daar willen we bij zijn . Hierna gaan we weer met een tro- tro richting swedru naar een kliniek kijken.

Welterusten.

Dag 5