Op onze 8^ste dag hier bij het weeshuis van Charity worden we opgehaald door Tina , vandaag gaan we naar het weeshuis van Tina kijken. Onderweg komen we weer voorbij Swedru en koop ik nog wat waslijn en nog wat andere spullen, want bij het inmeten van de palen en het uitrollen van de waslijn kwamen we erachter dat we te weinig hebben. Ook stoppen we nog bij een aantal kraampjes om wat verse Annanas , mango, en appels in te slaan, want extra vitaminen kunnen we wel gebruiken .

Rond de klok van 11:00 uur reden we het terrein van Tina’s weeshuis op, dit weeshuis is beduidend kleiner dan waar wij zitten. Hier zitten 42 kinderen waarvan de jongste 3 jaar is. Het Nederlandse gezin uit Zwolle dat daar nu voor de laatste dag zit, staat ons al op te wachten. Zij zijn nu de derde week hier met hun 3 dochters van 6 , 10 en 12 jaar. Zij zullen morgen vertrekken naar het noorden van Ghana om daar een safari te gaan doen in het Mole Nationaal park. Het was mooi om onze ervaringen even te delen, Zij zijn in de gelukkig omstandigheid dat ze over schoon drinkwater een doorspoel toilet en een echte douche beschikken, weliswaar met koud water maar dat is toch altijd beter als bij ons. Na een gezamenlijke lunch zijn we rond 13:00 uur weer terug gereden naar ons project.

Weer aangekomen bij ons weeshuis was ik benieuwd of de gaten al gegraven waren, helaas was mijn voorgevoel goed en was er dus niets gebeurd. Gisteren had ik nog zo goed met Philip en nog iemand anders afspraken gemaakt, precies aangegeven waar de gaten moesten komen enz , maar vandaag zijn Philip en die andere persoon niet meer te vinden. Ik heb maar gelijk een paar mensen opgetrommeld, waarna we gestart zijn met het graven van de gaten voor de waslijn palen. Het blijft moeilijk om uit te leggen hoe hier alles in zijn werk gaat, je moet hier echt vindingrijk zijn. Ze hebben geen steekschop, geen waterpas, geen meter, gewoon niks . In dit land staat ook echt ieder gebouw scheef, ze maken hier gebouwen van 3 verdiepingen zonder waterpas alle op het oog. Het enige wat ik tot mijn beschikking had was een platte schop en een soort steekschop maar dan maar 7 cm breed, zeg maar het platte gedeelte van een pikhouweel. Hiermee werden de gaten geslagen waarna de kinderen met de handen de losse aarde omhooghaalde, op zich ging dat prima , kinderhandjes genoeg. Op een gegeven moment hadden ze de slag te pakken, en heb ik ze ook maar gelijk aangespoord om beton te maken. Na 2 uur hadden we alle 6 de palen in de beton staan, en alles op het oog recht gezet, best moeilijk als alles in de omgeving scheef staat. Er is werkelijk totaal nergens een referentie lijn te vinden, dus heb ik zelf maar even mijn zakmes aan een touwtje gehangen, en dit naast de palen gehangen. De palen werden vast gezet met 3 takken, zodat de palen in de juiste positie werden gehouden tijdens het drogen.

Reparatie Pomp

Op donderdag 11 augustus, onze 9^de dag bij Charity en de kids, heb ik besloten dat er maar eens actie moet komen met dat hele pomp gedoe. Ik heb een aantal mensen opgetrommeld en nogmaals geprobeerd om een duidelijk verhaal te krijgen. Op een gegeven moment viel er een naam van de oorspronkelijke installateur van dit hele pomp systeem, ik vroeg of ze een nummer hadden van die man. Helaas hadden ze dat niet, waarop ik antwoorden wie misschien wel weet waar die beste man woont of te bereiken is. Gelukkig wist Kofi (de kok van het weeshuis en die vroeger alles wist omtrent de pomp) waar de man woont, het was inmiddels 9:30 uur en ik heb gelijk gezegd dat we over 10 min in de trotro stappen om naar die man 2 dorpen verderop te rijden . Aangekomen bij het winkeltje van die man, was het nog een heel gedoe om hem te vinden. Maar uiteindelijk hebben we hem gevonden, de beste man was een beetje boos, hij wilden eerst niet op onze vraag ingaan betreffende het repareren van de pomp. Het blijkt nu dat een vorige vrijwilliger, zonder overleg met Moeder charity of wie dan ook, een ander bedrijf heeft gebeld om de laatste keer de pomp te repareren. Dus de beste man voelde zich gepasseerd, ik heb hem gelijk aangegeven en gezegd dat in het vervolg dit niet meer zal gebeuren en dat wij het zeer betreuren. Om 13:00 uur was de beste kerel met 2 werknemers bij het weeshuis gearriveerd waarna ze zeer snel op Afrikaanse vakkundige manier de pomp aan de praat kregen. Rond 3 uur en 300 cedi verder hadden we weer grondwater, weliswaar smaakte het water nog niet goed maar dat komt waarschijnlijk omdat de pomp al zolang stil staat. Het kan in ieder geval gebruikt worden voor het wassen van de kinderen en kleren. Ik heb de beste man gelijk gevraagd of hij een offerte wil maken voor douches bij de meidenblok en de Jongensblok, hiervoor moet 100 meter leidingwerk in de grond gelegd worden. Ik heb gelijk gezegd dat hij het graafwerk eruit kan laten, dat laat ik mooi de volwassenen hier doen. Ik ben benieuwd met welke prijs hij komt.